6 Hours of Fuji w ramach WEC [ZAPOWIEDŹ]

WEC wraca do rywalizacji po równych dwóch miesiącach przerwy, w wyjątkowym miejscu pod japońskim wulkanem Fuji na torze o tej samej nazwie.

Weekend się odbędzie w dniach 9-11 września i będzie to niestety już przedostatni wyścig tego sezonu WEC. Jednak niech was to nie zwiedzie, gdyż emocje idą jedynie do góry pomimo takiego układu kalendarza. Weekend obfituje też w kilka zmian w składach zespołów lub ich braków. Ten artykuł to, jak zwykle, bardzo praktyczny przewodnik pomagający przed weekendem lub w jego trakcie.

Historia

Pierwszy długodystansowy wyścig na japońskim torze odbył się w 1967 roku jako 1000 km Fuji. Wygrali go dwaj Japończycy, Yoshio Otsubo i Shihomi Hosoya w Toyocie 2000GT. Przez następne 9 wyścigów był to wyścig samodzielny, a od 1977 roku przez kolejne 15 lat była to część kalendarza lokalnej serii Fuji Long Distance Series.

Pierwsza era mistrzostw świata

Pierwszy wyścig długodystansowych mistrzostw świata w ówczesnym kształcie odbył się w 1982 roku. Był to wyścig identyczny czasem trwania z tym rozgrywanym obecnie, gdyż ściganie trwało 6 godzin. Wygrali go legendarny Jacky Ickx i Jochen Mass w Porsche 956. Od 1983 był to wyścig 1000-kilometrowy i był rozgrywany w takim kształcie do 1988 w ramach ówczesnego WEC i do upadku serii All Japan Sports Prototype Championship w 1992. W 1990 roku wyścig był anulowany z powodu złej pogody. Równocześnie rozgrywano taki wyścig w ramach wcześniej już wspomnianej serii Fuji Long Distance Series do jej zakończenia też w 1992.

Ciężkie losy i długie niebytności

Po 35 latach ciągłego odbywania wyścigu nastąpiła pięcioletnia przerwa w jego rozgrywaniu. W 1999 roku, ze wsparciem ACO i Japońskiej Federacji Samochodowej, udało się jednorazowo rozegrać wyścig o nazwie “Le Mans Fuji 1000 km”. Wygrali go Erik Comas, Satoshi Motoyama i Masami Kageyama w Nissanie R391. Potem nastąpiło 6 lat przerwy i wyścig wrócił w 2007 roku w ramach Japan Le Mans Challenge jako 1000-kilometrowy wyścig. Wygrali go Hideki Noda (ojciec startującej w W Series Juju Nody) i Shinsuke Yamazaki w prototypie LMP1 Zytek 04S. Po tym wyścigu nastąpiło 4 lata przerwy przed bardzo sytymi dla tego wyścigu czasami.

Druga, obecna era mistrzostw świata

W roku 2012, gdy reaktywowano długodystansowe mistrzostwa świata, Fuji wskoczyło do kalendarza tej serii i się w niej utrzymuje aż po dzień dzisiejszy. Wspominając jeszcze najciekawsze wyścigi z ery najnowszej, pierwszy wyścig po powrocie został wygrany przez trio Lapierre-Wurz-Nakajima w Toyocie TS030 Hybrid. Rok później, wyścig się praktycznie nie odbył z powodu złej pogody, lecz uznano wyniki po 2 okrążeniach pod zieloną flagą. Wyścig wygrała ta sama załoga Toyoty.

W 2017 roku wyścig został skrócony do 4 godzin i 25 minut z powodu mgły. Interesującą ciekawostką jest to, że wszystkie wyścigi WEC oprócz wyścigu w 2015 roku zostały wygrane przez załogi Toyoty. W wspomnianym 2015, wygrali Timo Bernhard, Mark Webber i Brendon Hartley w Porsche 919 Hybrid. W 2020 roku z powodu zawirowań w kalendarzu wyścig się nie odbył. Rok później wyścig nie odbył się z powodu pandemii COVID-19.

Ostatni wyścig

Warto przypomnieć wyniki ostatniego wyścigu WEC na Fuji, który odbył się w 2019 roku.

W klasie LMP1 wygrała Toyota #8 i trio Nakajima-Hartley-Buemi.

LMP2 to zwycięstwo takiego zespołu jak Racing Team Nederland #29 z Nyck’iem de Vriesem, Frits’em van Eerd’em i Giedo van der Garde w kokpicie.

Kategoria GTE Pro to zwycięstwo już niestety nieobecnej marki w WEC, czyli Astona Martina, a dokładniej duetu Thiim Sorensen w aucie z numerem 95.

GTE Am to też zwycięstwo Astona Martina, tylko że zespołu TF Sport i auta #90 z Charlie’m Eastwoodem, Salihem Yolucem i Johnatanem Adamem na pokładzie.

Mapa i charakterystyka toru

Source: Will Pittenger - Formula1.com map, accessed 2009-01-06, CC BY-SA 3.0,
https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=4469475

Fuji to tor stosunkowo wolny o długości 4,549 km i mający 16 zakrętów. Średnia prędkość przejazdu w pojeździe klasy Hypercar wynosi ok. 180 km/h. Z perspektywy auta tej klasy będzie też opisany przejazd.

Pierwszy sektor

Okrążenie zaczyna się na bardzo długiej prostej startowej. Na jej końcu, gdy kierowcy zaczynają dohamowywać do pierwszego zakrętu, mają oni na liczniku ok. 310 km/h. Zakręty nr. 1-2 są praktycznie jednym nawrotem podobnym do tego z Hungaroringu. Prędkość przejazdu przez pierwszy zakręt wynosi 80 km/h, a przez drugi, który prowadzi na kawałek prostej, 200 km/h. Po wspomnianej prostej, kierowcy zmniejszają swoją prędkość z 240 km/h do 160 km/h, żeby pokonać zakręt nr. 3. Potem mamy króciutką prostą.

Drugi sektor

Prosta przechodzi w czwarty zakręt. Kierowcy wchodzą w niego na pełnym gazie, by w jego środku odpuścić całkowicie gaz. “Czwórka” płynnie przechodzi w “piątkę” i w tym momencie kierowcy dodają gaz z powrotem. Nie trwa to jednak długo, gdyż muszą dohamować do zakrętu nr. 6. Pokonują go z prędkością 100 km/h. Po tym zakręcie pokonują niewidoczną “siódemkę” i przejeżdżają długie i łagodne zakręty nr 8-9.

Robią to na pełnym gazie, więc gdy pokonają tą sekwencję i zaczną hamować do zakrętu nr. 10, który zaczyna jedyną szykanę na tym torze, jadą z prędkością ok. 270 km/h. Zakręt nr 10 to typowy szykanowy zakręt pokonywany z prędkością ok. 65 km/h. Kierowcy lekko dodają gazu, żeby dojechać do “jedenastki” i pokonać ją z prędkością ok. 90 km/h. Kierowcy wychodzą z szykany z prędkością 130 km/h.

Trzeci sektor

Kierowcy pokonują prawie 90-stopniowy zakręt nr 13 z prędkością 110 km/h. Później na chwilę dodają gaz i wchodzą nawet tak w zakręt nr. 14, by znowu hamować i pokonać zakręt nr. 15 z prędkością 90 km/h. Po tym zakręcie jest bardzo krótki kawałek prostej i kierowcy hamują do ostatniego zakrętu. Pokonują go z prędkością 100 km/h i wychodzą na prosty start/meta.

Na koniec zostawiam onboard już z tegorocznego treningu z Toyoty GR010 Hybrid.

Lista zgłoszeń

W ten weekend zobaczymy 36 aut (5 aut w klasie Hypercar, 13 w klasie LMP2, 5 w kategorii GTE Pro i 13 w kategorii GTE Am).

Zacznę od nieobecnych na Fuji, bo tacy są. Do Japonii nie przylecieli Glickenhaus i ARC Bratislava ze względu na koszty transportu. Glickenhaus motywował to dodatkowo brakiem zwrotu kosztów takiego wyjazdu w innych formach.

Przechodząc do zmian personalnych w załogach, na Fuji nie pojawią się Nico Müller z Vectora #10, Rene Rast z WRT #31 i Nick Cassidy z AF Corse #54, którzy w tym samym czasie pojadą w rundzie DTM na torze Spa. Zastąpią ich odpowiednio: były kierowca IEC i fabryczny kierowca Cadillaca – Renger van der Zande, bardzo utytułowany w wyścigach GT, kierowca fabryczny Audi – Dries Vanthoor i fabryczny kierowca Ferrari – Davide Rigon.

Na Fuji nie zobaczymy też Brendana Iribe z Team Project 1 #56. Zastąpi go szef i założyciel lokalnego zespołu Car Guy, Takeshi Kimura.

Jak zwykle, pod koniec wspominam o polskich akcentach. Te pozostają niezmienne, czyli Prema Orlen Team #9 dalej w składzie Kubica-Deletraz-Colombo i Inter Europol #34 w składzie Śmiechowski-Brundle-Gutierrez.

Klasyfikacje

Warto przypomnieć klasyfikacje. Poniżej zawrę tylko klasyfikacje walczące o długodystansowe mistrzostwo świata. Reszta jest dostępna TUTAJ.

Mistrzostwo Świata kierowców w klasie Hypercar
PozycjaKierowcy/KierowcaPunkty
1.Negrao/Lapierre/Vaxiviere106 (1 pole position)
2.Buemi/Hirakawa/Hartley96 (1 pole position)
3.Lopez/Conway/Kobayashi76
4.Pla/Dumas70 (2 pole position)
5.Derani47 (2 pole position)
6.Briscoe23
7.Menezes/Duval/Rossitier12
8.Di Resta/Vergne/Jensen0

Mistrzostwo Świata konstruktorów w klasie Hypercar
PozycjaProducentPunkty
1.Toyota121 (1 pole position)
2.Alpine106 (1 pole position)
3.Glickenhaus70 (2 pole position)
4. Peugeot12

Mistrzostwo Świata kierowców w klasie GTE Pro
PozycjaKierowca/kierowcyPunkty
1.Pier Guidi/Calado95 (1 pole position)
2.Bruni94 (1 pole position)
3.Estre/Christensen93 (1 pole position)
4.Lietz84 (1 pole position)
5.Molina/Fuoco75
6.Milner/Tandy65 (1 pole position)
7.Makowiecki (tylko Le Mans, Monza)60

Mistrzostwo Świata konstruktorów w klasie GTE Pro
PozycjaProducentPunkty
1.Porsche187 (2 pole position)
2.Ferrari173 (1 pole position)
3.Chevrolet65 (1 pole position)

Harmonogram

Ze względu na miejsce rozgrywania wyścigu, pory sesji są nocne lub wczesnoporanne, co dodaje niewątpliwie wyjątkowego klimatu, który towarzyszy oglądaniu wyścigu czy innej sesji.

SesjaDzień odbywaniaGodziny odbywania
Trening 1Piątek04:00-05:30
Trening 2Piątek08:30-10:00
Trening 3Sobota03:20-04:20
Kwalifikacje – GTE Pro & GTE AmSobota07:40-07:50
Kwalifikacje – Hypercar & LMP2Sobota08:00-08:10
WyścigNiedziela04:00-10:00

Transmisja i live-timing

Transmisja z całości wyścigu będzie dostępna aż w trzech kanałach, ponieważ będą to Eurosport 1 i Eleven Sports 1 i Polsat Sport Extra. Wyścig w Internecie będzie już klasycznie dostępny w Playerze w pakiecie Eurosport Extra i Eurosport Playerze. W tych dwóch usługach będzie można obejrzeć też kwalifikacje. Można też wykupić pakiet Eleven Sports na oficjalnej stronie tego nadawcy lub w WP Pilocie. Live-timing jest dostępny TUTAJ. Natomiast wszystkie dokumenty, w tym wyniki i BoP, są dostępne TUTAJ.

Walka Alpine i Toyoty o prym w klasyfikacjach mistrzostw świata, bardziej konkurencyjny Peugeot, zawsze wyrównane LMP2, bardzo bliska walka aż trzech załóg o prowadzenie w klasyfikacji kierowców mistrzostw świata w klasie GTE Pro i niepewna sytuacja oponiarska w kategorii GTE Am. To są rzeczy, których można być stosunkowo pewnym, patrząc na wyścig 6-godzinny na Fuji AD 2022 i sytuację wokół niego. Jest to wyścig, który może ułożyć losy tytułów mistrzowskich wielu zespołom, więc pomimo bardzo wczesnej pory warto będzie go obejrzeć.

Source: TOYOTA GAZOO Racing WEC/Twitter

Podobne wpisy