Wielki rywal Lewisa Hamiltona – Nico Rosberg

W erze hybrydowej, która zaczęła w 2014 roku, poza 2021 rokiem, po tytuł mistrza świata sięgali kierowcy z zespołu Mercedesa, w tym 6 razy Lewis Hamilton. Wyjątkiem w serii Brytyjczyka był rok 2016, kiedy musiał uznać wyższość swojego partnera zespołowego – Nico Rosberga. Zapraszam do artykułu, w którym przybliżymy Wam sylwetkę tego kierowcy.

Nico Erik Rosberg urodził się 27 czerwca 1985 roku w niemieckim mieście Wiesbaden. Jest synem byłego Fińskiego kierowcy F1, mistrza świata z 1982 roku, Keke Rosberga i Niemki Siny Rosberg. Od urodzeniu mieszka w Monako i ten kraj reprezentował podczas kariery kartingowej.

W 2002 roku został mistrzem Niemieckiej Formuły BMW, a w następnych latach startował w F3 Euroseries w zespole swojego ojca rywalizując m. in. z Robertem Kubicą. Reprezentował wtedy Finlandię. W celu zdobycia sponsorów w następnych latach wybrał narodowość Niemiecką. W 2005 roku został Mistrzem Serii GP2 i był to pierwszy cykl tej serii pod tą nazwą.

Kariera w F1

Zadebiutował w F1 w 2006 roku w barwach Williamsa i podczas swojego debiutu w Bahrajnie zajął 7 miejsce i wykręcił najlepszy czas okrążenia w wyścigu. Dalsza część sezonu nie była już tak udana, bo zapunktował jeszcze tylko raz. Następny rok był dużo lepszy, zrobił duże postępy i był w stanie regularnie punktować. Sezon 2008 zaczął od pierwszego podium w karierze, stanął na najniższym jego stopniu obok zwycięzcy wyścigu, Lewisa Hamiltona.

Moc bolidów Williamsa pozostawiała wiele do życzenia, mimo tego Rosbergowi dopisało szczęście w Singapurze – zajął tam 2 miejsce. W 2009 Williams początkowo był jednym z najlepszych zespołów, chociaż nie przekładało się to na wyniki w wyścigach. 24-letni wówczas Niemiec zdobył w całym roku 34,5 punktu – dla porównania jego partner zespołowy, Kazuki Nakajima – 0.

Przejście do Mercedesa

Już od wiosny mówiło się, że dla Nico to ostatni sezon w tym zespole, ponieważ do następnego przystąpi już w ekipie z czołówki. Był wtedy łączony z McLarenem, gdzie miał zająć miejsce Heikkiego Kovalainena i być partnerem zespołowym swojego przyjaciela, którym był właśnie Lewis Hamilton. Latem plotki przybrały na sile, ale im bliżej jesieni, zaczęły się pojawiać nowe spekulacje. Ostatecznie 14 listopada 2009 roku, podpisał kontrakt z mistrzowską ekipą Brawn GP. Tuż po tym zespół z Brackley został sprzedany Niemieckiemu koncernowi Mercedes i w momencie ogłaszania umowy, Rosberg został już kierowcą Niemieckiego teamu.

Z zespołu odeszli Rubens Barichello, 37-latek zajął wolne miejsce w Williamsie, żeby dojechać tam do emerytury. Odszedł również ówczesny mistrz świata, Jenson Button, któremu nie odpowiadała oferta finansowa zaproponowana przez szefa zespołu Rossa Brawna, więc zdecydował się przejść do McLarena. Partnerem zespołowym Rosberga miał zostać jego rodak Nick Heidfeld, uciekający z Hinwil po odejściu koncernu BMW. Kiedy wszystko już było prawie podpisane, to 23 grudnia 2009 roku 7-krotny Mistrz Świata F1, Michael Schumacher, postanowił wrócić z emerytury do zespołu, którego szefem był jego były dyrektor techniczny, czyli wspomniany Ross Brawn.

Starty w Mercedesie

Sezon 2010 rozpoczął się w Bahrajnie, od pierwszych wyścigów Nico pokazywał, że jest szybszy od 41-letniego Schumachera. Zespół był czwartą siłą w stawce. Rosberg stanął na podium trzykrotnie: w Malezji, Chinach (gdzie prowadził przez jakiś czas, będąc kandydatem do zwycięstwa) i w Wielkiej Brytanii, natomiast Schumacher ani razu. W punktach górą był również młodszy z Niemców i to niemal dwukrotnie, bo 142-72. Następny sezon nie był tak dobry poprzedni, bo żaden z kierowców mimo utrzymania czwartej pozycji w układzie sił nie stanął na podium. Rosberg mimo że ukończył sezon na 7 pozycji tak jak poprzedni, to zdobył tylko 89 punktów. Dla porównania Schumacher zdobył 76.

Sezon przyniósł nowe szanse i nadzieje, że czeka ich lepszy rok. Tak też się stało, kierowcy od razu zajmowali wysokie pozycje w kwalifikacjach. Podczas GP Chin, Nico Rosberg zdobył Pole Position, które dzień później zamienił na zwycięstwo. Niestety dalsza część nie była już taka dobra. Poza drugim miejscem w Monako nie udało mu się już stanąć na podium. Schumacher natomiast był trzeci podczas GP Europy. To był ostatni rok 7-krotnego Mistrza Świata w F1, a nowym partnerem Rosberga został Lewis Hamilton.

Nowy bolid okazał się szybszy niż poprzednie i Mercedesowi udawało się wygrywać sesje kwalifikacyjne. W wyścigach już nie było tak dobrze z wyjątkiem torów, na których wyprzedzanie bywa trudne. Dzięki temu Nico wychowany w Monako zdominował weekend na ich ulicach i wygrał również chaotyczne GP Wielkiej Brytanii. Hamiltonowi ta sztuka udała się tylko raz na Hungaroringu. Rok ukończył na 6 miejscu w klasyfikacji.

W 2014 rok rozpoczęła się era hybrydowa, a zespół Mercedesa jak pamiętamy, zbudował najszybszy bolid i zaczął dominować w F1. Pierwsze kwalifikacje wygrał Lewis Hamilton, ale w wyścigu Brytyjczyka dopadła awaria. Rosberg zwyciężył na inaugurację w Australii i objął prowadzenie w klasyfikacji, utrzymując je aż do GP Wielkiej Brytanii. Ostatecznie Rosberg wygrał 5 wyścigów i miał szansę zostać mistrzem świata w ostatnim wyścigu, jednak przegrał z Lewisem Hamiltonem. Następny rok był pod dyktando Hamiltona, Brytyjczyk już w Austin zapewnił sobie kolejny tytuł mistrza świata. Następne 3 wyścigi jakie zostały do końca wygrał Rosberg.

Sezon 2016

Ekipa Mercedesa po raz kolejny przygotowała najlepszy bolid. Mimo że w testach to Ferrari było najszybsze, to nie stanowiło konkurencji dla nich na żadnym etapie cyklu. Pierwszy wyścig został rozegrany tradycyjnie w Australii i Pole Position padło łupem Lewisa Hamiltona. Po starcie kierowcy Mercedesa zostali objechani przez kierowców Ferrari, po kilkunastu okrążeniach wyścig został przerwany po dramatycznym wypadku Fernando Alonso. Po wznowieniu rywalizacji górą byli kierowcy srebrnej strzały, którzy zdobyli dublet, ale wyżej był Rosberg. W Bahrajnie, Hamilton zdobył kolejne PP jednak zawalił start, co ułatwiło zadanie Rosbergowi w wygraniu kolejnego wyścigu. W Chinach, Hamilton nie zdołał uzyskać czasu i startował z ostatniego miejsca, więc Rosberg w łatwy sposób zdobył Pole Position, które w niedziele zamienił na zwycięstwo.

Słynne zdarzenie z Barcelony

Kwalifikacje do GP Rosji okazały się dramatyczne dla Hamiltona, bo w Q3 jego bolid uległ awarii przez co ruszał do wyścigu z 10 miejsca. Rosberg zdominował kolejny weekend i odniósł 7 zwycięstwo z rzędu, co jest drugim najlepszym wynikiem z rzędu po rekordzie Sebastiana Vettela: 9 zwycięstw z rzędu (w latach 1952-1953 Alberto Ascari również wygrał 9 razy z rzędu, jednak opuścił 1 wyścig w tym cyklu). Podczas GP Hiszpanii doszło do sytuacji, w której nastąpiła eskalacja konfliktu między Nico Rosbergiem i Lewisem Hamiltonem. Kierowcy ponownie zajęli pierwszą linię, a chęć zwycięstwa obu była tak duża, że już na pierwszym okrążeniu po kilku zakrętach doszło między nimi do kolizji, eliminującej ich dwóch z wyścigu.

W Monako zwycięzca 3 ostatnich wyścigów na tym torze, czyli Rosberg, zaprezentował słabszą postawę. Na ostatnim okrążeniu dał się wyprzedzić nawet kierowcy Force India, Nico Hulkenbergowi. Za to Hamilton wygrał korzystając na pechu Daniela Ricciardo i odrobił punkty do Rosberga. W Kanadzie Niemiec również dojechał poza podium, a Hamilton po raz kolejny wygrał. Tydzień później w Azerbejdżanie podczas kwalifikacji miał miejsce kolejny zwrot sytuacji na korzyść Nico. Podczas Q3 Hamilton rozbił bolid lądując w ścianie i musiał startować tak jak w Rosji z P10. Natomiast Rosberg zdobył kolejne łatwe PP i zwyciężył w pierwszym wyścigu na tym torze.

Kolejna kolizja w Austrii

W Austrii, Rosberg prowadził i zmierzał po zwycięstwo, ale Hamilton nie dawał za wygraną i ciągle gonił Niemca. Udało mu się “usiąść” na ogonie Niemca, aby na ostatnim okrążeniu podjąć manewr wyprzedzania. Atak Hamiltona i obrona Rosberga skończyły się kolejną kolizją. Tym razem jedyną ofiarą było przednie skrzydło Rosberga, co kosztowało go stratą pozycji. Spadł na P4, a Hamilton, którego bolid nie ucierpiał, wygrał.

Brytyjczyk swój sukces powtórzył również tydzień później przed własną publicznością. Rosberg finiszował za nim, ale dostał karę czasową za niedozwoloną komunikację z inżynierem, której celem była informacja na temat zmiany ustawień spowodowanych problemami ze skrzynią biegów. W rezultacie spadł na 3 miejsce za Maxa Verstappena. Później zdobył Pole Position do GP Węgier, lecz okrążenie, na którym uzyskał najlepszy czas, wzbudziło wiele kontrowersji. Chodziło o to, że obowiązywała na nim podwójna żółta flaga, lecz mimo tego sędziowie nie anulowali czasu Niemca i stanął on na pierwszym polu startowym. Wyścig jednak wygrał Hamilton, a Rosberg był drugi.

Następną rundą było GP Niemiec, do którego zdobył Pole Position. W wyścigu otrzymał karę Stop&Go, przez co dojechał tuż za podium, natomiast Hamilton znowu zwyciężył. Po przerwie wakacyjnej w Belgii, Rosberg odniósł zwycięstwo, a Hamilton po zmianie komponentów musiał przebijać się z P21 i ostatecznie skończył na najniższym stopniu podium. Tydzień później na Monzy wszystko szło na korzyść Hamiltona do momentu startu, który zawalił i musiał się przebijać. Nico wygrał po raz kolejny.

200 GP Rosberga w F1 w Singapurze i dalsza walka o MŚ

GP Singapuru było jego 200 startem w karierze. Uczcił go perfekcyjnie będąc poza zasięgiem rywali. Dołączył wtedy do: Michaela Schumachera, Jensona Buttona i Fernando Alonso (w przyszłości dołączył też Hamilton), którzy zwyciężyli w swoich 200 wyścigach.

W Malezji po starcie zaliczył kontakt z Sebastianem Vettelem i spadł na koniec stawki, przez co musiał się przebijać. Była to woda na młyn dla Hamiltona, który zmierzał po pewne zwycięstwo. Los bywa jednak przewrotny, na 15 okrążeń przed metą w bolidzie Brytyjczyka wybuchł silnik i Rosberg dotarł na metę na 5 miejscu, dzięki czemu dołożył kolejne punkty. W Japonii Nico zdobył Pole Position i wygrał wyścig, a Hamilton po raz kolejny zawalił start.

Rosberg przed ostatnimi 4 wyścigami miał 33 punkty przewagi nad Hamiltonem. W pozostałych wyścigach każdy skończył w kolejności 1 – Hamilton i 2 – Rosberg. Z ostatnim wyścigiem wiąże się ciekawa historia, ponieważ prowadzący Hamilton na ostatnich okrążeniach zaczął spowalniać Rosberga tak, aby rywale jadący za nimi spróbowali zaatakować Niemca, zabierając mu cenne punkty. Na nic się to zdało i Nico Rosberg finiszując na 2 miejscu zdobył upragniony tytuł mistrza świata, pokonując Hamiltona o zaledwie 5 punktów.

Obecne zajęcia

2 grudnia 2016 roku oficjalnie ogłosił zakończenie kariery, mimo ważnego kontraktu na następne lata. We wrześniu 2017 roku został managerem Roberta Kubicy, aby pomóc mu wrócić do F1. Wystąpił wtedy również jako w gość w studiu Eleven Sports, gdzie udzielił obszernego wywiadu na temat zadań z tym związanych. Prowadzi kanał na You Tube, gdzie analizuje wyścigi, a także opowiada o motoryzacji. Zajął się również prowadzeniem biznesu, został inwestorem. Posiada również swój zespół w zawodach Extreme X. W telewizji Sky Sports F1 występuje m.in. z Damonem Hillem i Jensonem Buttonem w studiu Formuły 1 nadawanym z padoku, gdzie dokonują obszernych analiz wydarzeń na torze.

W lipcu 2014 roku po kilkunastu latach związku ożenił się z Vivian Sibold. Karierę zakończył przede wszystkim, żeby poświęcić się rodzinie i spędzić z nią więcej czasu. Ma 2 córki urodzoną w 2015 roku Alaie i urodzoną w 2017 roku Naile.

^{Photo: Monster Energy}