WRC: Zapowiedź Rajdu Estonii
Sezon rajdowych mistrzostw świata w pełni! W ten weekend 14-17 lipca kierowcy będą walczyć w ojczyźnie mistrza świata z 2019 roku, Otta Tanaka, czyli Estonii.
Bazą rajdu jest słynne Otepää. Być może polscy kibice kojarzą je z sukcesów naszej najsłynniejszej biegaczki narciarskiej, Justyny Kowalczyk, która zwyciężyła tam aż 5 razy.
Miasto jest oddalone zaledwie niespełna 600 km od północnej granicy z Polską. Tak więc lokalizacja umożliwia nawet samodzielne wybranie się na rajd i śledzenie rywalizacji na żywo. Zapraszam do zapoznania się z historią i wytycznymi tegorocznego rajdu.
Historia rajdu
Markko Martin
Impreza należy do jednej z najmłodszych jeśli chodzi o istnienie. Pierwszy raz została rozegrana w 2010 roku i zwyciężył w niej reprezentant gospodarzy Markko Martin, dla którego był to start gościnny. Z tej okazji warto przypomnieć bogatą karierę Estończyka w WRC, zakończoną w tragicznych okolicznościach.
W latach 1997-1998 zdobywał tytuły mistrza Estonii. Zadebiutował wtedy również w mistrzostwach świata zaliczając pojedyncze starty. W 2001 roku dostał szansę w fabrycznym zespole Subaru, następnie od 2002 roku został kierowcą zespołu Forda. Podczas ostatniej rundy, rajdu Wielkiej Brytanii zdobył pierwsze podium w karierze. Następny rok był jeszcze lepszy, wygrał 2 razy na Akropolu i Finlandii, kończąc zmagania na 5 miejscu. Sezon 2004 był najlepszy w karierze Estończyka, odniósł 3 zwycięstwa (Meksyk, Francja, Hiszpania) i zajął 3 miejsce w klasyfikacji mistrzostw świata.
Na 2005 rok zmienił barwy na Peugeota. Notował pojedyncze podia, licząc się w walce o najwyższe cele. Niestety, 18 Września 2005 roku podczas ostatniego dnia rajdu Wielkiej Brytanii uderzył prawą stroną samochodu w drzewo. W wypadku nie doznał żadnych obrażeń, ale śmierć poniósł jego pilot, Michael Park. Martin przerwał starty, następnie na początku 2006 roku postanowił zakończyć karierę. Od tego czasu zajął się testowaniem samochodów rajdowych a także zaliczał starty w poszczególnych imprezach sportowych.
Rundy lokalne oraz ERC
Zarówno w inauguracyjnym 2010 roku, jak w następnych latach rajd był rundą mistrzostw Estonii, a następnie również Litwy. 2 i 3 edycję wygrał Norweg Mads Ostberg, będący wtedy gwiazdą WRC. W 2014 roku Estonia dołączyła do kalendarza mistrzostw Europy. Zwycięstwo przed własną publicznością odniósł nie kto inny jak zmierzający ku wielkiej karierze zawodnik WRC, Ott Tanak, którego kariera w MŚ liczyła 1 podium wywalczone na Sardynii w 2012 roku.
Następne lata należały do zawodników spoza Estonii, mianowicie Aleksieja Łukjaniuka i Ralfsa Sirmacisa z Łotwy. W 2017 roku rajdu w ogóle nie rozegrano. W 2018 roku impreza wróciła tylko jako runda mistrzostw Estonii. Przyjemności wystartowania u siebie w ojczyźnie nie odmówił sobie Tanak, który za kierownicą swojej Toyoty Yaris WRC nie miał sobie równych. Ten sukces powtórzył rok później, czyli w swoim mistrzowskim sezonie WRC.
Debiut w WRC
Coroczny udział Otta Tanaka w swoim ojczystym rajdzie w połączeniu z sukcesem jaki odniósł, czyli przełamanie 6-letniej dominacji Sebastiena Ogiera przyczyniło się do otrzymania przez Estonie statusu rajdu WRC. Również tym razem Estończyk będący już kierowcą Hyundaia nie miał sobie równych.
W ubiegłym roku rajd rozpoczął się od zwycięstwa Kalle Rovanpery na OS1. Następnie Fina wyprzedził Tanak liczący na kolejne zwycięstwo. Niestety odpadł z rajdu i wrócił w systemie Rally 2 zajmując ostatecznie 31 miejsce. Na 2 OS-ie Craig Breen i Kalle Rovanpera zwyciężyli uzyskując taki sam czas.
Ten pierwszy objął prowadzenie, ale od następnego odcinka specjalnego prowadził już Rovanpera, który dał pokaz niesamowitej jazdy wygrywając OS za OS-em. Ostatecznie Fin nie oddał już prowadzenia do mety i mając 20 lat, 9 miesięcy i 17 dni został najmłodszym zwycięzcą rajdu WRC w historii, pobijając rekord Jariego-Matti Latvali z rajdu Szwecji w 2008 roku.
Harmonogram rajdu
Czwartek 14 lipca
godz. 09.01 – Shakedown Paredes 6,23 km
godz. 20.38 – SSS1 Erm 1 1,66 km
Piątek 15 lipca
godz. 07.45 – SS2 Peipsiääre 1, 24,35 km
godz. 08.43 – SS3 Mustvee 1, 17,09 km
godz. 10:26 – SS4 Raanitsa 1, 21,45 km
godz. 11:29 – SS5 Vastsemõisa 1, 6,70 km
godz. 15:16 – SS6 Peipsiääre 2, 24,35 km
godz. 16:13 – SS7 Mustvee 2, 17,09 km
godz. 17:57 – SS8 Raanitsa 2, 21,45 km
godz. 19:00 – SS9 Vastsemõisa 2, 6,70 km
Piątek: 139,18 km
Sobota 16 lipca
godz. 09:03 – SS10 Elva 1, 11,73 km
godz. 10:16 – SS11 Mäeküla 1, 10,27 km
godz. 11:08 – SS12 Otepää 1 (Live TV), 17,08 km
godz. 12:02 – SS13 Neeruti 1, 7,79 km
godz. 15:08 – SS14 Elva 2, 11,73 km
godz. 16:16 – SS15 Mäeküla 1, 10,27 km
godz. 17:08 – SS16 Otepää 1 (Live TV), 17,08 km
godz. 18:02 – SS17 Neeruti 1, 7,79 km
godz. 19:08 – SSS18 Erm 2, 1,66 km
Sobota 95,40 km
Niedziela 17 lipca
godz. 06:48 – SS19 Raadi 1 6,58 km
godz. 08:16 – SS20 Kanepi 1, 16,48 km
godz. 09:08 – SS21 Kambja 1 (Live TV), 15,95 km
godz. 10:51 – SS22 Raadi 2, 6,58 km
godz. 12:19 – SS23 Kanepi 2, 16,48 km
godz. 14:18 – SS24 Wolf Powerstage Kambja (Live TV), 15,95 km
Niedziela: 78,02 km
Lista startowa
Gdzie oglądać?
Na oficjalnej stronie wrc.com po wykupieniu pakietu miesięcznego lub rocznego można obejrzeć wszystkie odcinki specjalne. Jeśli ktoś chciałby wybrać się do Estonii, to warto poznać ceny biletów. Wejściówki można zakupić TUTAJ – zgodnie z cennikiem obowiązującym na poszczególne dni.
Photo: WRC/Twitter